Vakmanschap: van ware zorgtijgers
Een column schrijven? Natuurlijk, leuk! Waarover? Over vakmanschap. Pardon? Vakmanschap! Niet echt sexy, of wel? Onderwerp is een citaat van Deming: ‘kwaliteit is de trots van vakmanschap’. Wie? Deming, je weet wel. Van de kwaliteitscirkel: plan, do, check, act. Ooh, je bedoelt de Amerikaanse statisticus?! Weet je dat hij de kwaliteitscirkel zelf nooit omarmd heeft? Deming had het over de PDSA-cycle: plan, do, study, act., Volgens Deming is er geen relatie tussen beide cirkels (‘they bear no relation to each other’). Wist je dat Deming onderzoek deed naar industriële productieprocessen? Jawel, maar wij hebben het hier over zorg! Wou je zeggen dat zorg een productieproces is? Nee joh! Vakmanschap is meesterschap! Je maakt een grapje?! Nee! Leonardo Da Vinci zei over meesterschap: ‘one can have no smaller or greater mastery than mastery of oneself’. Leonardo is sexier dan Deming. Een genie, een ‘homo universalis’. Een vakman! Wat wil je daar mee zeggen? Vakmanschap is de essentie van kwaliteit. Je kunt nog zoveel regels en procedures opstellen, kwaliteit begint bij vakmanschap. Vaardigheden. Wat betekent dat? De zorg staat onder druk door personeelstekorten en exorbitante administratieve lasten. Opleiden van vakmensen is juist nu essentieel. Vakmensen die hun vak verstaan en hart hebben voor de zorg; ware zorgtijgers! Die vind ik belangrijker dan kwaliteitskaders en kwaliteitscirkels. Wie zijn vak verstaat, staat voor kwaliteit. Vakmanschap is eigenlijk heel sexy, iets om trots op te zijn! Volg je me nog? Ik zeg maar zo – vrij naar Johan Cruijff – toeval is logisch. Oftewel: geen kwaliteit zonder vakmanschap!
