Alles wat je aandacht geeft groeit…
We kennen allemaal de afbeelding wel van het plantje dat water en verzorging krijgt en zo beter groeit en bloeit. Aandacht als levenselixer. Of in ieder geval persoonlijke aandacht om de dag van een cliënt een beetje mooier te maken. Persoonlijke relaties vormen het hart van onze dienstverlening. Dit geldt voor cliënten, maar net zo goed voor medewerkers en hoe wij in onze organisatie met elkaar omgaan.
Goede en flexibele samenwerking tussen cliënten, naasten, medewerkers en vrijwilligers is belangrijk. Maar hoe maak je dat waar in de weerbarstige praktijk van alledag? Waarin bepaalde medewerkers schaars zijn, soms gaten in roosters vallen en regelmatig geïmproviseerd moet worden?
Tegelijkertijd wonen ouderen langer thuis en ondersteunen we zelfredzaamheid. Dat is een mooi streven, maar voor veel ouderen valt dat niet mee. Wat als er geen mantelzorger is? Of de kinderen niet in de buurt wonen?
We kijken samen naar wat wel kan en denken in oplossingen. De verbindende schakel is aandacht, oprechte aandacht. Dat hoeft niet per se een activiteit te zijn of veel tijd te kosten. Het zit vaak in een paar open vragen om een behoefte te ontdekken. Hoe gaat het met je? Waar houd je van? Wat zou je willen? Niet primair om altijd zelf met een oplossing te komen maar vooral om de ander in zijn kracht te zetten of te ondersteunen bij het vervullen van een behoefte.
Ons handelen is gericht op het bijdragen aan levensgeluk en werkplezier van mensen; net dat beetje water extra geven. Dat maakt werken in de zorg zo mooi.
